Loksins, eftir furðu langa mæðu, kominn með greinasafn
Brechts í enskri þýðingu. Og langar svolítið að heyra aftur Kurt Weil
upptökurnar sem þú varst með – ekki geturðu gert handa mér afrit, eða sent mér
titilinn og nafn tónlistarmanns/hljómsveitarstjóra, þannig að ég geti haft upp
á diskinum.
Í neðanmálsgrein þýðanda við þriðju greinina, sem
Brecht skrifar 26 ára, talar hann um nauðsyn þess að opna
vindlareykingaleikhús, eða leyfa í það minnsta vindlareykingar í sumum
leikhúsum: „I even think that in a Shakespearean production one man in the stalls
with a cigar could bring about the downfall of Western art. He might as well
light a bomb as light his cigar. I would be delighted to see our public allowed
to smoke during performances. And I'd be delighted mainly for the actors' sake.
In my view it is quite impossible for the actor to play unnatural, cramped and
old-fashioned theatre to a man smoking in the stalls.“
Stórkostleg afstaða. Eins og ég sé ekki nógu a)
pedagógískur b) mikill nikótínfíkill fyrir.
Annars er rétti tíminn núna til að sýna einhvers
staðar Jóhönnu af Örk eftir Dreyer. Það er nákvæmlega leikritið sem Breivik er
að setja á svið í réttarsalnum í Osló, með sjálfan sig í aðalhlutverki.
Bestu kveðjur,
H.
Haukur Már Helgason
Engin ummæli:
Skrifa ummæli
Ath: Aðeins meðlimir bloggsins geta birt ummæli.